Van Midden tot Onder (2)
De dramatische gebeurtenis van gisteren heeft gevolgen. Dat bleek pas op de dag erna. Wat er aanvankelijk goed uitzag, was erger. Xi Xing had naast de tien hechtingen aan zijn hoofd ook drie breuken in zijn heup en een interne bloeding. Of dit een correcte weergave van de feiten is, weet ik niet zeker. De informatie komt uit de mond van Frances waarbij de verwarring in woorden de kop op stak. Ze verwarde de woorden “waist” en “hip”. Toen ik het laatste woord even in mijn woordenboekje had opgezocht, zei ze dat de Chinezen daarmee de billen bedoelen. Ook had ik de indruk dat ik de woorden uit haar mond moest trekken. De mannen Gong Xi Xing en Li Ming zijn op weg naar huis gegaan, naar de stad Suzhou ten westen van Shanghai. Hoe dat ging, wilde ik weten. “With the same driver”. Daarmee werd de ambulance bedoeld, waarmee de gewonde gisteren naar het ziekenhuis was gebracht. Voor liefhebbers van cryptogrammen is Frances een aantrekkelijke gesprekspartner.

 

De samenstelling van onze groep fietsers is weer dezelfde als toen we uit Shanghai vertrokken. Frances (Guan Shan Yue) uit Suzhou die ik op mijn tocht van 2016 leerde kennen, Anna (Jiang Fei Yuan) uit Jinzhou met wie ik nu al voor de derde keer een fietsreis maak en de derde en voor mij nieuwe Song Yu Hong uit Hefei in de provincie Anhui. Frances leerde ik kennen op mijn tocht van Bangkok naar Shanghai in 2016. Toen was ze 38 jaar en dat is ze tot op heden gebleven. Is dit Chinees of vrouwelijk?
We fietsen nu met zijn drieën door een China dat mij dierbaar is. Een prachtige weg die door een middelgebergte slingert. We komen door dorpjes (“cun” in het Chinees) waarvan er eentje helemaal nieuw was. Verderop is er dan weer een dorpje dat terug kan zien op meer dan duizend jaar. De naam op de fraai gebeeldhouwde poort moet dan ook van rechts naar links gelezen worden: Shi Wu, maar op bord langs de weg staat weer Wu Shi.

Vanavond bleek weer dat je in China op twee manieren kunt eten. In de volkse gelagkamer of in een apart vertrek (op een andere etage) aan een grote ronde tafel met een glazen draaischijf in het midden. Ik houd van de eerste waarin gekletst, gelachen en gespuugd wordt. Een afleiding die ik soms nodig heb als de fietsvriendinnen met elkaar in hun eigen taal converseren. Er zijn dan ook Chinezen die zich met mij willen bemoeien en dat pakt in de regel wel aardig uit. Bij afrekenen beneden kwam er een klant binnen die bij zien van mij onmiddellijk naar zijn smartphone greep om mij te fotograferen. Ik maakte een maaibeweging en riep “No, no!”. De man liep door. Mijn verweer ging me met twee flessen bier goed af.
Jan Postema, Wu Shi, provincie Zhejiang, China
11 mei 2018

Nog geen commentaren

Nog geen commentaren.

RSS feed voor commentaren op dit bericht.

Sorry, the comment form is closed at this time.