Fietsen in de Verenigde Staten heeft een aardige bijkomstigheid: je maakt kennis met de fauna. Liggend in mijn tentje op Martha’s Vineyard (Massachussets), hoorde ik een stinkdier scharrelen, waarvan ook de geur in mijn neus doordrong. In de Midwest kan de weg bezaaid zijn met sprinkhanen die tegen de onderkant van je tassen aanroffelen of erop gaan zitten voor een free ride, kilometers lang. Naast de onschuldige garden snakes in het noordoosten, maak je kennis met ratelslangen in de Dakota’s en Montana. Ze zien er groen uit, maar verder naar het zuiden zijn ze vaal geel. Genoemde slangen zie je dood op het wegdek en je bent dus gewaarschuwd als je even van de weg af gaat voor een sanitaire behoefte. Dan zijn er dieren die je niet of nauwelijks ziet, maar waarvoor je wel gewaarschuwd wordt: loslopende koeien, beren en bizons. Ze hebben met elkaar gemeen dat ze unpredictable zijn, waarbij de laatste twee echt gevaarlijk kunnen worden. In Florida waarschuwde een bord met ‘Panthers crossing highway next 5 miles‘. De weg liep door een bosgebied en echt prettig voelde ik me niet, te meer daar er berichten waren over mensen die op een parkeerplaats met picknickbanken door een cougar waren aangevallen.
De meeste dierenlijken die ik op de weg heb gezien, waren van schildpadden, in grootte variërend van een schoteltje tot een bord. Ik zag ook wel eens een schildpad de weg oversteken. Dan stapte ik als een trouwhartige padvinder af om hem naar het gras van de overkant te brengen al vond hij dat mijn zijn spartelende beentjes eerst niet leuk. Ergens in Missouri kroop er ook een schilpad over de weg. Hij naderde de middellijn. Ik trapte en stukje door om mijn fiets tegen een telegraafpaal aan te zetten en liep terug. Er naderde een truck. Toen die wat dichterbij was gekomen, maakte ik een gebaar naar de chauffeur en wees naar de schildpad op het wegdek. De vrachtwagen had niet eens zoveel naar rechts hoeven te manoeuvreren, want de schildpad was de middenlijn al gepasseerd. Het pakte anders uit. De trucker schoof zijn wagen over de as van de weg en met een kraksssss… was de schildpad in minder dan een seconde vermorzeld tot een streep smurrie. Stoffel was niet meer. Het geluid zit nog steeds in mijn oren, maar ik denk niet dat die trucker er iets van gehoord heeft.

Nog geen commentaren »

Nog geen commentaren.

RSS feed voor commentaren op dit bericht. TrackBack URL

Geef commentaar

Je moet aangelogd zijn om commentaar te plaatsen.