In alle verslagen over fietsen in Argentinië lees je over wind. Als Nederlander denk je wel wat gewend te zijn met die zuidwester stormen over de polder. Dat is niet het geval. Je hebt hier op de pampa een bijna gek makende, niet aflatende storm met flinke uithalen. De weinige bushuisjes zijn een oase van rust. De tegenwind put je uit, je moet vaker rusten en bij het afstappen uitkijken dat je niet met fiets en al omkukelt. Met al de bagage aan voor- en achterwiel ben je vatbaarder voor de wind. Heb je de wind mee, dan word je met een haast schaamteloze snelheid door het land gejaagd en 100 km op een dag is een makkie. Dan loert het gevaar dat je denkt: morgen weer…

Bij tegenwind kun je ook de vrachtwagens vervloeken. De tegenliggers slaan een muur van lucht tegen je op, die nog smerig is ook, want er zit een flinke peut uitlaatgas in. Er rijden hier heel veel oude Mercedes Benzen, van die Rundhaubers. Ik zet me telkens schrap, houd mijn adem in. Het lijkt wel of ik die stank kan slikken langzamerhand. Met een vrachtwagen van achteren is het minder erg, maar in beide gevallen ga je slingeren.

Zijwind van rechts is het ergst. Je kunt nog zo voorbereid zijn op rukwinden, ze komen telkens bij verrassing en je maakt een gevaarlijke ruk naar de as van de weg. Dat gebeurt vaker dan op de Afsluitdijk! Je kunt iets doen om je spoor wat te corrigeren. Zet je handen dichter bij de as van je stuur. Dat vergt meer kracht, maar het stabiliseert een beetje. Zet je de handen breder uit, dan stuur je directer (hefboomwerking) en lichter, maar  je slingert vaker. Elke slinger verlengt je weg. Het viel me voor het eerst op dat glad asfalt het slingeren bevordert. Is het asfalt ruw (bv. geschraapt) dan rijd je wat rechter. Is de berm redelijk berijdbaar dan schiet je daar even snel op en je rijdt nog rustiger ook.

Met al die wind probeer je de weg door het land te “lezen”. Komt er na meer dan tien kilometer eindelijk eens een bocht en zo ja, draait die van de wind af of er naar toe. Boomgroepen kunnen een aanwijzing zijn voor de weg in de verte. Zo ook elektriciteitspalen die naar de einder lopen. Het meest heb je aan de stipjes in de verte die kruipen aan de horizon. Maakt er eentje een stofpluim, dan het is niet op jouw weg. Zo jagen je gedachten de wind na, maar de Prediker had geen fiets.

Nog geen commentaren »

Nog geen commentaren.

RSS feed voor commentaren op dit bericht. TrackBack URL

Geef commentaar

Je moet aangelogd zijn om commentaar te plaatsen.