Beesten

De langeafstandsfietser krijgt te maken met dieren, variërend van kleine vliegjes in je gezicht tot loslopende koeien op de weg. Van onschuldige oorwurmen tot giftige slangen.

Wie zijn tent heeft opgezet doet er verstandig aan die dicht te houden. In Lapland hou je de muggen buiten. In het Amerikaanse Maryland voelde ik ’s nachts iets over mijn gezicht lopen. In het licht van mijn zaklantaarn zag ik tientallen hooiwagens die ik letterlijk bij hun poten de tent uit heb gezet. Iedereen die kampeert weet uit eigen ervaring wat het is om midden in de nacht te ontdekken dat je de tent op een nest van mieren is gezet. In een dorpje van Missouri kwam een bewoner me vragen of ik wist wat copperheads waren. Ja, giftige slangen. Hij raadde me aan de tent dicht te houden. Of het gebied waar je doorheen fietst slangen heeft waar je voor op moet passen,  zie op het wegdek: dode ratelslangen. Wie zijn slaapzak, kleding, ed. buiten lang te luchten legt, loopt de kans er een slang onder te vinden.

Laat je ’s nachts je schoenen buiten staan, kijk er dan de volgende morgen eerst in voor je ze aantrekt. Er kan een schorpioen in zitten of (zeer zelden) een black widow, een glimmende zwarte spin ter grootte van een erwt, maar zeer giftig. In de zuidelijke staten van de VS komen ze vaak voor in tuinen waar gesproeid wordt en zwembaden zijn. Moet je in de VS even van de weg af voor een sanitaire stop, hou rekening met schorpioenen en slangen. Stap niet over een boomstronk heen, maar er eerst op. Zo doende kun je een slang eronder waarschuwen. Wie op een slang trapt, wordt gebeten. Er zijn bergbeklimmers die in hun handen worden gebeten: ze staken hun hand voor steun in een holletje.

 

In Amerika scharrelt ’s nachts het een en ander om je tent. Geuren van je uitrusting (voedsel) trekken dieren aan. Egels herken je aan hun gesniffel en soms wat brommerige geluid. Stinkdieren hoor je niet, maar als ze dicht genoeg bij je hoofd zijn (bijvoorbeeld naast het tentdoek staan) kun je ze ruiken. Hun geur heb je waarschijnlijk al leren kennen onderweg: een pas aangereden stinkdier kan je reukvermogen enige minuten blokkeren. Sla niet tegen je tentdoek om ze weg te jagen! De grootste rakkers zijn de wasberen (raccoons). Kookgerei dat op de picknicktafels is blijven staan, klettert in de stilte van de nacht naar beneden en de volgende morgen blijken alle vuilnisbakken overhoop gehaald. Ook stekelvarkens (porcupines) zijn nachtelijke scharrelaars.

Zodra je in het land der beren bent aangekomen, waarschuwen in de VS borden je ervoor. Neem daar serieus nota van en lees vooraf wat je wel en niet moet doen. Beren zijn onvoorspelbaar in hun gedrag. Als je gaat kamperen, zet dan je voedsel ergens anders neer (bv. in de toiletruimten van de camping). Ik zorg er altijd voor dat ik slechts één tas gebruik voor eetwaren en keukengerei.

Tweemaal heb ik me met de vraag bezig gehouden wat ik zou moeten doen als een bergleeuw me zou bespringen. Op de weg van Browning naar Kalispell in Montana was een stopverbod ingesteld. De dag voordat ik daar kwam, was een jongen op een parkeerplaats aangevallen door een bergleeuw (cougar). De park rangers wisten niet hoeveel leeuwen er in de omgeving zaten. In Florida waarschuwde een bord met 5 miles panthers crossing highway. Ik troostte me maar met de gedachte dat de park rangers die met hun auto passeerden me wel gewaarschuwd zouden hebben als er zo midden op de dag een reëel gevaar voor me was geweest. De vraag wat ik zou moeten doen is nog steeds onbeantwoord.

In het westen van Amerika heb je grote gebieden waar vee vrij rondloopt (cattle range area) Soms merk je het niets eens, maar je weet het omdat je over een rooster hebt gereden dat het vee binnenhoudt. Toch kunnen er wel eens koeien op de weg staan en dan is behoedzaamheid geboden: ze kunnen rare sprongen maken. Hou afstand. Dat geldt ook voor bizons, ook al zien er nog zo knuffelig uit.

Op de steppe in Zuid-Rusland (op weg naar Astrachan) kwam een paard op me afstuiven. Toen ik het benauwd begon te krijgen, hield het beest ineens stil en behoedzaam ben ik verder gereden.

Driemaal ben ik door roofvogels aangevallen: Minnesota (VS), de Krim (Oekraïene) en Letland. Een flinke tik op mijn helm en gezoef van duikvluchten.

Al het bovenstaande is incidenteel en  uitzonderlijk. Waar ik wel vaak last van had: honden. Grote en agressieve honden kunnen gevaarlijk zijn. Je kunt fietsend met je pomp uithalen of je bidon spuiten, maar je bent dan afgeleid, dreigt te gaan slingeren of in de richting van de wegas te manoeuvreren. Enige bescherming biedt het geluid van passerende auto’s want de honden zijn erop geconditioneerd die uit de weg te gaan. Sta je stil, dan is het zaak de fiets tussen jou en de hond te hebben. Vaak druipt een hond die is uitgeraasd vanzelf weer af. Er zijn (dure) apparaatjes in de handel die een hoogfrequente toon voortbrengen en de hond wegjagen.

Een woord van troost: de mens lijdt het meest aan de dingen die hij vreest, doch nimmer op komen dagen. Tijdens al mijn tochten in de VS en Canada heb ik slechts één keer een zwarte beer gezien (Rocky Mountains) en één keer een black widow (Texas).

Nog geen commentaren »

Nog geen commentaren.

RSS feed voor commentaren op dit bericht. TrackBack URL

Geef commentaar

Je moet aangelogd zijn om commentaar te plaatsen.