Op de fiets door Fins Lapland

Iisalmi is een provinciestad in het midden van Finland. Het ligt 90 km ten noorden van Kuopio aan de weg naar Oulu aan de Botnische Golf.  Daar was de bruiloft van de zoon van vrienden die een Finse uit Iislami in Den Haag had leren kennen. Na de bruiloft mocht ik van de ouders van de bruid mijn auto in hun tuin achterlaten om vervolgens een fietstocht te maken door Fins Lapland naar de Noordkaap.

 

 

In het Deense Köge had ik op de heenweg een van mijn fietstassen in mijn hotel laten liggen. Na de bruiloft moest ik nog enkele dagen wachten op die tas. Na een paar nachten in een hotel in het centrum van Iisalmi verhuisde ik naar de camping aan de noordzijde van de stad. De kosten daarvoor waren een veelvoud minder. Voor de camping staan aan de weg borden die historische gebeurtenissen in Fins en Engels aan de toeristen vertellen. Het gebied daar is het Kornwerderzand van Finland. In mei 1940 wisten we bij de Afsluitdijk de Duitse opmars te stuiten, terwijl elders onze ondergang in zicht kwam. Zoiets gebeurde ook hier. Napoleon had tsaar Alexander I onder druk gezet Finland binnen te vallen, dat toen nog deel van het Zweedse koninkrijk was. Zo wilde hij (Napoleon) de tsaar dwingen mee te doen aan de continentale boycot tegen Engeland. De tsaar zei zuur tegen een diplomaat ‘Finland waar u mij nu heen dwingt te gaan, is een wildernis die niemand wil hebben’.

Hij wachtte een maand met de oorlogsverklaring. Zweden gaf geen krimp. Pas een half jaar later vielen de Russen Finland binnen. Bij Iisalmi wisten de Zweden/Finnen de Russen tegen te houden onder leiding van Johan August Sandels, wiens naam nu ook een biermerk is, maar elders werd het lot van Finland beslist. Het werd een Grootvorstendom van Rusland.

Mijn fietstocht begint ongeveer waar de vorige keer (zie Reis naar Finland) mijn keerpunt naar het zuiden was. Ik begon op 13 juli en heb na vier dagen 325 km afgelegd. Het weerbericht van juli kende ik al van te voren: wisselend bewolkt met hier en daar een bui. Echt een bericht voor politici; je kunt er alle kanten mee uit.

De hoogteverschillen zijn hier klein. Van slechts twee heuvels vermeldt de kaart de hoogte, 379 en 384 m. Daar krijgt een alpinist geen erectie van. De weg slingert en golft door de eindeloos zingende bossen, waar zelfs een verkeersbord in de verte een belevenis is. Dat zingen klinkt ook op van het wegdek waar op de as een ribbelstrook is aangebracht. Beginnen de banden van een achteropkomende auto te zingen, dan weet ik dat hij voor mij uitwijkt. De manoeuvre wordt met een tweede zang afgesloten.

De rendierteelt associëren we altijd met Lappen (Samen) in het hoge noorden, maar gisteren passeerde ik al een geel bord dat in vier talen meldt, dat u het gebied van de rendierteelt binnenkomt. En dat al in Midden-Finland! Het lijkt spannender dan het is. Het duurt nog even voor je een groepje rendieren op het wegdek ziet liggen om voor een poosje van de muggen bevrijd te zijn. Je herkent ze uit de verte door de bijna hysterische toeristen die de auto zijn uitgestapt en met een fototoestel er om heen rennen. Een rendierleven is heel prozaïsch: groot worden, vreten, voortplanten en geslacht worden. Er staan hier ook al borden langs de weg met ‘Poronlihaa’. Rendiervlees te koop. Lekker!

 

Pudasjärvi, Finland

17 juli 2007

 

Nog geen commentaren »

Nog geen commentaren.

RSS feed voor commentaren op dit bericht. TrackBack URL

Geef commentaar

Je moet aangelogd zijn om commentaar te plaatsen.