• Kaarten

Hoe langer de tocht, hoe groter de schaal van je kaarten. Geen wet van Meden en Perzen, maar in grote lijnen klopt het wel.

Nederlanders die in Frankrijk fietsen maken gebruik van Michelinkaarten met de schaal van 1:200.000 oftewel 1 cm = 2 km.  Op mijn tocht van Houston (Texas) naar Los Angeles (Californië) gebruikte ik Rand McNally-kaarten waarop 1 cm = 13 km (8 mijl). Texas heeft een groter oppervlak dan Frankrijk. Zou ik ook voor de staten New Mexico, Arizona en Californië kaarten met een Michelin-maat nemen, dan zou dat een aardig vrachtje worden. Troost is dat in dun bevolkte gebieden soms maar één weg is die voor jou van belang is, zodat een kleine schaal je eigenlijk niet veel meer vertelt.

 

Wie niet van verrassingen houdt, heeft het meest aan routekaarten, waarop alles wat de fietser nodig heeft staat gemarkeerd (campings, hotels/motels, jeugdherbergen, fietswinkels, pompstations, postkantoren, supermarkten) en die voorzien zijn van een begeleidende tekst voor meer details (adressen, openingstijden, ed.). Belangrijk is ook dat de uitgever van de kaarten (liefst elk jaar) de kaart up to date maakt en de ervaringen van gebruikers erin verwerkt.

Een voorbeeld hiervan zijn de routekaarten van Adventure Cycling Association (Missoula, Montana). De kaarten zijn ook bestand tegen regen, wat ze wel duurder maakt.

Bij komend gevolg is wat ik het Pieterpad-effect noem: in de loop der jaren nemen de diensten en voorzieningen voor passanten op de fiets of te voet toe. ‘Bikers welcome’.

 

Nog geen commentaren »

Nog geen commentaren.

RSS feed voor commentaren op dit bericht. TrackBack URL

Geef commentaar

Je moet aangelogd zijn om commentaar te plaatsen.