Greet Luursema: Pelgrimsfietsreis naar Santiago de Compostella. Free Musketeers 2015, ISBN 978-90-484-3804-4, 151 blzz., 18 foto’s in kleur.

In de zomer van 2014 maakte de Groningse Greet Luursema in haar eentje de fietstocht naar het inmiddels zeer bekende pelgrimsoord in Noordwest-Spanje. Haar ervaringen zijn positief: ‘Tijdens de tocht had ik het idee dat er minder ruimte was voor negativiteit’ schrijft ze enigszins ambtelijk aan het slot wanneer ze haar indrukken samenvat en conclusies trekt. Het boek heeft nuchtere trekken. Kijkend naar andere pelgrims schrijft ze ‘Af en toe zie ik een geëxalteerd type en soms krijg je ook een EO-jongerendaggevoel. Meestal is het gewoon op pad zijn’.
Over de doelgroep van Luursema bestaat geen misverstand. ‘Ik schrijf de blogs in de eerste plaats voor mezelf. [..]. Natuurlijk heb ik ook een aantal trouwe enthousiaste volgers. Dat maakt het nog veel leuker om ze te schrijven.’ Nu de blogs zijn samengevoegd tot een boek is er nog een derde partij. Voor deze is de actualiteit van de blogs komen te vervallen. Allerlei zaken die voor hele en halve intimi “leuk” waren, had de schrijfster bij kritische herlezing kunnen schrappen. Vele namen, toespelingen op het eigen privéleven en vorige vakanties zijn zaken die er voor een derde lezer niet zo toe doen. Wat moet hij met een ‘Batumi-achtige boulevard’of de ‘stadsweg Groningen – ten Boer’? Het dagelijkse geblog heeft ook tot gevolg dat opstaan, maaltijden gebruiken en weer naar bed gaan vaak vervat in een telegramachtige stijl erg vaak de bladzijden vullen. Dat gaat misschien ten koste van beschrijvingen die voor een buitenstaander interessanter kunnen zijn.
Als de fietsreis in Santiago is volbracht ijlt het blog nog pagina’s na en zo lezen we ook over een treinreis naar Oviedo en Santander. De lezer wordt even in de wachtstand gezet, want haar slotwoord zal Luursema schrijven aan boord van de boot die haar naar Engeland brengt. Met een beetje schrappen en schuiven zou de coherentie wel gediend zijn.
De schrijfster telt de ‘cyclotoeristen’ die ze elke dag tegenkomt. Blijkbaar vindt ze die belangrijk voor haar blog/boek. Ze voert met velen een gesprek, maar blijft in het verslag er in het algemeen kort over. Toch geeft de schrijfster blijk van een goede menselijke observatie. Als een man zijn auto erg dicht bij haar tent parkeert, typeert ze hem met ‘Ik verdacht de man niet van veel beschaving’.
Het taalgebruik is origineel en aanstekelijk. Je hebt van die fietsers die gefocust zijn op hun kilometers.Wie zo fietst voor zijn vakantie noemt de schrijfster ‘een eendimensionale fietser’. Ze spreekt van ‘monomane winkelketens’, Blokkers en Kruidvaten, waarvan ze zich even in Frankrijk verlost voelt. Wanneer weer en wegen het toelaten heeft Luursema een ‘grote bladdag’. De Ebro is een ‘puzzelwoordenrivier’.
Dat de ‘Camino’ veel mensen trekt, had ze al gauw begrepen. ‘Je kunt hem blind lopen en de pelgrim wordt een wandelende portemonnee’. Ze heeft oog voor de verschillen tussen de fietsers en de lopers met hun bagage op de rug, maar ook voor kleine zaken onderweg. Op weg naar Chartres ziet ze een vrouw bezig in haar moestuintje, met naast haar een vogelverschrikker. Ook in een bloemetjesjurk.
Het lijkt erop dat de schrijfster als ze beschouwend wordt haar schrijfvermogen meer aanspreekt en ook als iets haar irriteert. Is reizen op de fiets een poging ‘de dood een stapje voor te blijven?’ In de kathedraal van Chartres maakt ze Japanners erop attent dat ze met hun ‘stupide’ gefotografeer, de kerk niet als een ‘apekooi’ kunnen gebruiken.
Naast twee reisboeken (van Rik Zaal en Clemens Sweerman) las Luursema ook Cees Nooteboom die ze citeert uit De omweg naar Santiago. Samen met het ‘ultreia et suseia’ (‘Voorwaarts… en altijd maar door’) waarmee ze telkens haar dagnotities besluit en een citaat van de dichter Ronsard, krijgt het boek een literair cachet.
Het mooiste wat Luursema over zichzelf zegt is misschien ‘Ik ben niet het type vrouw dat een hele avond naar een man wil luisteren’. Als ze daarmee bedoelt: op dat mannengeouwehoer met geurvlaggen zit ik niet te wachten, dan is haar boek ook geschikt voor mannen.

Nog geen commentaren

Nog geen commentaren.

RSS feed voor commentaren op dit bericht.

Sorry, the comment form is closed at this time.