De provinciestad Xinghe heeft een oud en een nieuwe gedeelte. In het oudste deel bevindt zich het ziekenhuis dat ik heb bezocht. Het nieuwe deel ligt aan de westkant en ziet er, misschien voorlopig, wat schoner uit. In de oude stad staat oud met laagbouw en nieuw met flats door elkaar. Dit deel kan ik uitroepen tot de smerigste stad die ik op mijn fietsreizen door China heb gezien. Stank alom. Je kunt zeggen dat een China een geurig land is. Er is overal straathandel. Selderij, mais, appels, zoete aardappelen, noten, noem maar op. Het hoogtepunt is in de avond en als iets dit land de moeite waard maakt dan is het  het straatleven. De meeste producten voor onze maaltijden kopen de dames dan ook op straat. De poederkoffie die ik koop komt uit een supermarkt.

Dat straatleven laat natuurlijk zijn sporen na. Organisch afval overal, verpakking dwarrelt door de straat. Bovendien, kinderen doen hun behoefte gewoon voor de deur. De hummeltjes met hun splitbroeken hangen even in de handen van hun ouders en drukker er even op los. Bij een terugkomst in het hotel zat een jongetje  voor de desk van de receptie op het glanzende marmer een drol te drukken. Hij was het kind van een medewerkster en van achter de desk werd niet geblikt of gebloosd. Mijn drie dames bleven eens stilstaan toen we van het hotel, de ingang was aan de achterzijde, naar de straat wilden gaan. Wat is er? Ze knikten naar voren. Daar stond een man uitvoerigzijn blaas te lozen waarna hij nogal wat tijd nodig had zijn kleding (zwarte broek, wit overhemd) in orde te brengen.

Het smerigste moest nog komen. Aan de straat worden schapen geslacht. De honden hebben daar geen bezwaar tegen. Die slepen als ze de kans krijgen de darmen weg. Het is er een bloederige bedoening en de schapenvachten liggen op vele plaatsen als vuile was op een hoop. De beesten worden op een lage stellage gelegd, hun keel wordt opengesneden en terwijl het beest ligt na te trappelen houdt de slachter met een hand het dier op de stellage en praat met zijn collega’s die hetzelfde doen. Een heel ontspannen situatie.

Bij een wagentje met nog vier schapen erin stonden drie mannen op de rand te delibereren over welke beest aan de beurt zou zijn. Ze stonden bedremmeld in een hoekje. Eentje snuffelde nog even aan de uitgestrekte hand die hem aanstonds zou kelen.

Soms sterft het straatleven.

Xinghe, 13 september 2013