We zijn gisteren (6 september) in Hohhot aangekomen. Het is de hoofdstad van Binnen-Mongolie, de grootste provincie van China. De stad telt 2.3 miljoen inwoners en bestaat voornamelijk uit Han-Chinezen. Veel is hier tweetalig. Wegwijzers, hotelborden, supermarkt producten hebben het Chinees en het Mongools met kriebelige verticale schrifttekens. Op internet zijn vele namen van deze stad te vinden. De Chinezen gebruiken ook de korte naam Hushi. Er is een grote islamitische gemeenschap en vanuit mijn hotelkamer kijk ik op een grote witte moskee.

We hebben nu 2100 km afgelegd en de dames zijn op 2/3 van de reis. De komende weken gaan we met een grote boog om Peking heen door de bergen van de provincie Hebei, dalen dan af naar de kust en slaan linksaf naar Jinzhou.

Volgens de kaart loopt langs de grens van de Shanxi en Binnen-Mongolie de Grote Muur. Beter gezegd liep, want er resten alleen wat steenklompen die doen denken aan het karkas van een molen. Ze zijn over een grote afstand te zien en vanaf een (1) plaats kon ik er veertien tellen. Aan de kust bij Huludao heb ik eens een prachtig gerestaureerd stuk muur bewandeld die eindigde iin een vage strook puin. De beeldvorming heeft er voor gezorgd dat we vooral aan dat eerste denken.

Ook hier is de herfst begonnen. Met tien graden en mist fietsten we door de bergen. Dat gaat vrij langzaam. De dames moeten soms lopen ik wacht geduldig boven. Dat geeft me de gelegenheid het landschap op me te laten inwerken. Het bergland van Binnen-Mongolie is indrukwekkend en groots. Geleidelijk aan vlakte het landschap uit en de nieuwe ruimte doet me denken aan de Great Plains van de Dakota’s en Montana.

We hebben inmiddels vier lekke banden gehad. Mijn telefoontje ging toen ik een stuk vooruit was. ” My bike is broken!” Ik terug, band geplakt, de volgende dagen was het weer raak. Mijn oude Simson-doosje is een kleinood. Alleen Er Mei en Da Mei hebben een reservebinnenband bij zich. Geen van hen heeft een lekke-banden-tool-kit. Foei dames! Xiao Mei stootte met haar achterwiel op een scherpe steen op een weg waar nauwelijks verkeer was. Scheurtje in de binnenband. “Als Er Mei geen extra binnenband had, dan waren we in deep trouble” zei ik tegen Xiao Mei. “Then I take bus” …

Hohhot, 7 september 2013