Het broeit. Aan de oostelijke hemel zijn de wolken zwanger van onweer. Ik fiets in North Carolina (VS) van Greensboro naar Lillington. Het is de 17^e etappe van mijn tocht van Boston naar Miami. Weg US 421 heeft vele stukken down hill, maar bij de nadering van Lillington ben ik moe, terwijl de teller op bijna 150 km staat. Ik besluit mijn tent op te zetten in het Raven Rock State Park. Bij de receptie/bezoekerscentrum is niemand. Als ik het park inrijd idem. Dan komt de pickup truck van park ranger Mr. Brown me tegemoet. Ik kan er overnachten, maar de campsite bedoeld voor hikers is drie kilometer verder en alleen te voet te bereiken. Dat is me net iets teveel. Mijn zielige gezicht maakt de ranger murw: ik mag mijn tent zetten op het kinderspeelweitje, maar pas in de duisternis die zijn overtreding moet verhullen. Verderop is een gebouwtje met sanitaire voorzieningen en Brown zal voor mij een buitenlicht laten branden. Pas om half twaalf breekt het pandemonium los: storm, gedonder, aanhoudende bliksem die de duisternis telkens aan flarden trekt en hevige regen. Ik vlucht mijn tent uit en zoek beschutting in het gebouwtje. Als het ergste voorbij is keer ik terug in mijn tent. Van slapen komt die nacht niet veel meer.

In de vroege ochtend breek ik op, laad mijn fiets op en ga naar het gebouwtje voor mijn ochtendtoilet. Terwijl ik mijn toilettas weer in mijn fietstas stop, hoor ik een auto aankomen die de parkeerplaats naast het gebouwtje opzwaait, het dichtslaan van een portier en het fluiten van een jonge dame die haar dag vrolijk begint. Ze haalt schoonmaakspullen uit een bezemkast en ziet mij ineens staan. Zelden heb ik iemand zo snel zien verstijven en zo wit zien wegtrekken. De crime rates van verkrachtingen in de VS zijn hoog. Ik verklaar haar de situatie waarvan Mr. Brown op de hoogte is.

He didn’t tell you?

No.

Dat is haar enige woord en ik maak me uit de voeten om haar niet verder in verlegenheid te brengen.

Bij de receptie meld ik het incident, maar de twee rangers daar kan het allemaal niet schelen. Ze zijn van de mannelijke soort en wat die jonge vrouw betreft: she is a rookie and a bit jumpy.

Dank u wel, Mr. Brown!

 

Nog geen commentaren »

Nog geen commentaren.

RSS feed voor commentaren op dit bericht. TrackBack URL

Geef commentaar

Je moet aangelogd zijn om commentaar te plaatsen.